Vietnam, Da nang & Hoi An

Hoi hoi,

Op 3 augustus zijn we aangekomen in Da Nang. Vietnam is weer een heel ander land. Da Nang is de derde grootste stad van Vietnam, maar het is allemaal erg kleinschalig (stuk kleiner dan Breda). Het is er ook helemaal niet toeristisch en daarom werden we soms erg aangestaard en ze spraken daarom ook nauwelijks (onverstaanbaar) Engels. Overal rijden scooters die voortdurend naar elkaar toeteren en de geldeenheid is een kwestie van een hoop nullen eraf halen ( 1 euro = 25.000 Dong).

We hebben onze Kuala Lumpur hotel-zoek-methode hier weer toegepast door een hotel binnen te stappen dat er slecht uit ziet aan de buitenkant. Van binnen was het weer een prima hotelletje voor een goede prijs! De jongens van het hotel hebben we nog een paar woorden Engels geleerd, dus zijn nog goed maatschappelijk bezig ook. We zijn de tweede dag achterop de (taxi) scooter naar het strand geweest. Het is hier heel normaal om alles op de scooter te doen. Mensen gaan met hele gezinnen op een scooter, het record staat nu op twee ouders met vier kleine kindjes! 's Avonds hebben we aan het strand makreel gegeten. Lina wilde eerst een ander onbekend soort vis, maar toen dit grote beest levend (spartelend in een bakje) werd voorgesteld, besloot ze toch maar voor een makreeltje te gaan die rechtstreeks op haar bord kwam. Gelachen hebben we wel! Vietnam staat bekend om zijn koffie. Deze is heel sterk en wordt koud (met een ijsklont) geserveerd met een kopje koude, slappe thee ernaast. Erg lekker!

De volgende dag zijn we achterop de motor naar de Marble mountains gegaan, bestaande uit verschillende kleuren marmer. Deze hebben we in de bloedhitte beklommen, het is hier iedere dag 36 graden! Na een duik in de zee om af te koelen zijn we verder gereden en aangekomen in Hoi An. Hoi An is een klein, schattig stadje met overal tailor shops. We werden daar dan ook meteen gedropt om een kledingstuk op maat te laten maken. Voor Tamara een zwart colbertje en Lina koos voor een blauwe winterjas. Alles moest snel en je kon niet even rustig bedenken wat je wilde hebben, maar toen het de volgende dag klaar was, waren we er gelukkig wel blij mee. Om op onze sportieve toer te blijven hebben we een fiets gehuurd en zijn we daarmee 5 km naar het strand gefietst. Ze rijden hier wel weer gewoon rechts (in tegenstelling tot Thailand en Maleisie) dus dat ging allemaal goed. Natuurlijk zijn hier ook super veel verkopers. Ze dragen van die typische Vietnamese punthoedjes en dikke vesten en sokken allemaal om maar niet bruin te worden. We krijgen ook veel complimenten over onze figuurtjes (die hetzelfde zijn als die van hun), ogen, wimpers, haren en huidskleur. Ze willen hier allemaal wit zijn, omdat dit betekent dat je een goede baan hebt. Onbegrijpelijk hoe ze het in die kleding vol kunnen houden met deze warmte!

We hebben een kookles Vietnamees eten gehad gisteravond. We zaten in een groepje met nog vijf Engelsen. We hadden een hele lekkere salade gemaakt met beef (en tofu), makreel met lemongrass in bananenblad en natuurlijk Vietnamese loempia's! Iedereen kreeg taken om dingen te snijden, raspen en meppen (sjalotten). Daarna werd het allemaal in gangen gereserveerd en hebben we genoten van ons eigen gemaakte eten. Ook kregen we nog Wonton en White rose, dat waren geheime recepten van de chef. De andere recepten hebben we meegekregen. Ook hebben we natuurlijk even het Vietnamese bier gekeurd en zijn tot de conclusie gekomen dat Saigon het lekkerste bier is.

Vanavond vertrekken we met de nachtbus naar Na Thrang. Daar gaan we een paar dagen naar het strand, want zoals jullie ook in de reacties schrijven doen we hier erg veel (leuke dingen ;))! De nieuwe dingen blijven ons elke keer weer verrassen en we proberen zoveel mogelijk van het land en de cultuur te zien.

Liefs,
Lina en Tamara

Ps. Niet alle foto's zijn hieronder te zien, de laatste paar vallen weg. Dus je kunt beter aan de linkerkant onder de knop 'foto's' kijken voor het gehele overzicht.